Opzienbarend nieuws in de wetenschap! Maar in de Nederlandse reguliere media werd er nauwelijks aandacht aan besteed, via de nieuwe media is er meer te vinden over de ontdekking op het gebied van DNA.

Tot voor kort begreep de wetenschap van minder dan 2% van ons DNA welke functie het had, wat het nut was van de overige 98% was niet duidelijk en dit werd daarom vanaf 1972 (voorlopig) weggeschreven als “Junk DNA”. Een andere manier om te zeggen dat je iets niet begrijpt? Voor sommige mensen blijft het lastig om te zeggen “Sorry, ik weet het niet”.

Dat de schepping ons DNA geeft dat voor 98% geen functie heeft lijkt natuurlijk onwaarschijnlijk. Als je ziet hoe complex de natuur en het leven is dan mag je er van uit gaan dat er over is nagedacht en dat ook alles ook een functie heeft.

Begin september 2012 publiceerde onder andere Nature Magazine de uitkomsten van het onderzoek van het internationale project Encode, dat jarenlang onderzoek heeft gedaan om DNA te ontcijferen. Op woensdag 5 september schrijven The Guardian en The Telegraph op hun website een uitgebreid artikel over de betekenis van dit onderzoek. Via de website van Niburu las ik voor het eerst over de resultaten van het onderzoek.

In het kort komt het hier op neer: de meeste cellen in ons lichaam bevatten de volledige genetische code, maar deze is niet in alle cellen actief. Zo is het mogelijk dat alle organen andere functies uitvoeren, terwijl zij dezelfde bouwstoffen bevatten. Door een bepaald mechanische wordt geregeld dat haarcellen haren aanmaken en dat levercellen afvalstoffen omzet. Dit mechanisme kun je zien als schakelaartjes die functies aan en uit zetten, het Encode onderzoek heeft er inmiddels 4 miljoen ontcijferd.

De schakelaartjes regelen niet alleen onze lichaamsfuncties, maar bepalen ook of bepaalde (erfelijke) ziektes in jouw lichaam worden geactiveerd of niet. Of een ziekte tot uiting komt is afhankelijk van een complexe schakeling van meerdere schakelaartjes, dus niet één schakelaar per ziekte maar een combinatie van meerdere schakelaars bepalen hoe onze genen functioneren.

De reslutaten van het onderzoek zullen worden gebruikt in verder onderzoek naar bijvoorbeeld kanker, de ziekte van Crohn, hartziekten en bipolaire stoornissen. Volgens het artikel in The Guardian kunnen door verder onderzoek betere/effectievere medicijnen worden ontwikkeld, medicijnen die beter zijn afgestemd om de juiste schakelaars om te zetten.

Mijn eigen conclusie is dat Reconnective Healing ook schakelaartjes in ons DNA omzet. Misschien kunnen wij dat ook maar beter niet proberen te sturen zolang wij niet exact weten hoe het mechanisme werkt en de complexiteit van de schakelingen begrijpen. Dus doen wat Eric Pearl zegt, stuur tijdens een helingsessie geen energiën maar laat het echte werk over aan het Universum.